Μέρα νύχτα είναι όλα σκοτεινά, διαβάζεις νέα θλιβερά, αλυσίδες σέρνεις σιωπηλά
χωρίς ασπίδα να κρατάς, ορμάς ξανά για λευτεριά, ξεσπούν τα δάκρυα, η ταν η επι τας,
Μέρα νύχτα είναι όλα σκοτεινά, λίβας μαραίνει γιασεμιά, δεν φυσά αέρας δροσερά
το τηλέφωνο την μια σιωπά την άλλη ουρλιάζοντας φόρους ζητά, για κάθε επένδυση ελπίδας
Μέρα νύχτα είναι όλα πονηρά δεν σηκώνεις πια μάτια ψηλά, έγινες ξανά ραγιάς
καραδοκεί πικρή η αλήθεια, όπου και αν πας σφαδάζει η καρδιά, πονάς,
Μέρα νύχτα και είναι όλα σιωπηλά, μέσα σε κάμαρη άδεια,
δύο φάροι μάτια με ρωτούν γιατί, πιο δυνατά δεν τραγουδώ, στίχους με ρίμα
Ορμά με βήματα απαλά, γουργουρίζει ρυθμικά, δαγκώνει μύτη ή το αυτί
με τα μουστάκια του χαϊδεύει, το άτιμο γατί, την μοναξιά, εξαφανίζει την απελπισία
Κούρνιασε δίπλα μου, θάρρος δώσε μου εσύ γατί,
την φουντωτή ουρά σου να κρατώ, μήπως την κάνω μαγικό ραβδί
και το σκοτάδι διώξω, να χαθεί, φως και χαρά να΄έρθουν σαν καταιγίδα
να αρπάξει φόβους και καημούς που σκλάβα πούλησαν φθηνά, την δόλια μου πατρίδα
2011 AMG
This Post Has One Comment
Χρυσό μου, πολύ ωραίο !