Βροντερά ενοχλητικές ανίκανες οι σκέψεις να βρουν χρώματα, λέξεις να εκφραστούν
κι αν κάποιες ξάφνου πεταχτούν μπροστά, τρομάζουν
δεν ξέρω πως να τις βάλω σε μια σειρά, να τις τιθασεύσω
πέφτουν η μια πάνω στην άλλη σαστισμένες και πανικόβλητες,
άφωνες παραπατούν μέσα σε μαύρο τοπίο μπαρουτιού!
Τι και αν τις καθησυχάζω ποτίζοντας τα φυτά μου,
βάζοντας τροφή στα αδέσποτα,
ξεσκονίζοντας αόρατη σκόνη,
προσπαθώντας να ακούσω μουσική.
Μάταιη κάθε προσπάθεια.
το τρομαγμένο βλέμμα παιδιών χωρίς βιβλίο και παιχνίδι στα χέρια
να γίνει εφιάλτης κάθε πολεμοχαρή δυνάστη
το κλάμα τους η παγκόσμια γλώσσα
που αγνοούν οι δυνατοί
σκορπώντας όλεθρο αδικίας, απέραντης θλίψης, αγωνίας, πόνου,
κυριεύοντας τον πλανήτη μου.
Πως να φύγω από αυτόν και την απαίσια οσμή αδικίας, θανάτων και πολέμων;
Φεβρουάριος 2022
