τι είναι αυτό;
σιωπηλά δρασκελίζει τα κύτταρα μου
τα δροσίζει, το βλέμμα μου με φλόγες γεμίζει
φθάνει πηδά στο στήθος μου επάνω
σταματά, ξαπλώνει εκεί
για λίγο τα χάνω
τι είναι αυτό;
απλώνεται σαν χάδι και με σκανδαλίζει
συνάμα την καρδιά μου ψάχνει
την βρίσκει
κυλά και φεύγει
πίσω του άλλο το κυνηγά
δεν με ρωτά
σε λίγο τα βλέπω, είναι πολλά !
που πάτε δάκρυα;
τόση η βιασύνη για ξενιτιά;
που πάτε δάκρυα;
φωτιά να σβήσετε δεν έχει πια
που πάτε δάκρυα;
ή μήπως ήρθατε σαν γιατρειά;
1996 Αννα Μαρία Γ.Γραμμένου
