Λαμπριάτικος Ψάλτης
«Τί νὰ σοῦ πῶ κι ἐγώ; Ἐσεῖς πᾶτε καὶ δίνετε ὑπόσχεση, κι ὕστερα δὲν ξέρετε νὰ σηκωθεῖτε μὲ τὴν ὥρα σὰς τουλάχιστον, νὰ πᾶτε ῾κεῖ ὅπου ἔχετε δώσει λόγο… κι ὁ ἄλλος ἂς καρτερῇ…
Εν μέσω ταραχής στο κέντρο της πόλης
«Βγείτε να παλέψετε μαζί μας! Οι θάλασσες είναι δικές μας, να βγαίνουμε για ταξίδια ή ψάρεμα όποτε θέλουμε. Άλλοι με μεγάλα καράβια άλλοι με μικρά, άλλοι με βάρκες ακόμα. Όλοι έχουμε δικαίωμα στην ψαριά, στο ταξίδι.»
Ο δάσκαλος και τα σημεία στίξης
«Πως φθάσαμε μέχρι εδώ; Ποιος έφταιξε; Γιατί γίναμε ξανά ραγιάδες; Τι μέλλον έχει ο τόπος μας; Είναι δική μας η χώρα που λευτέρωσε ο Θοδωρής με την περικεφαλαία με το λοφίο, το μεγάλο μουστάκι και τα ζωνάρια φορτωμένα με άρματα;
Το όνομα της Τρίτης
«Ποτέ δεν ξέρεις. Ποτέ μην λες ποτέ.» Όλα είναι μέσα στο παιχνίδι που μας έχει ετοιμάσει το σύμπαν χωρίς να το γνωρίζουμε.
Αφοσιωμένη
Οι υπάλληλοί μου, έμεναν για λίγες μέρες στο μαγαζί και μετά φεύγανε. Όχι, όχι δεν ήμουν κακό αφεντικό. Τον τόπο δεν άντεχαν. Πολύ ερημιά, μεγάλη
Ο πατήρ, ο υιός, ο κουτσός και ο πειρασμός
Ο πατήρ του πατρός Νέος, ψηλός, ξερακιανός, με καστανόξανθα σγουρά μαλλιά, μεγάλα πράσινα μάτια και ένα φθαρμένο ράσο. Έτσι μπήκε στην υπηρεσία του Θεού, ο
Οι απέναντι, οι διαφορετικοί
Βγήκε στο μπαλκόνι. Έσκυψε και κοίταξε απέναντι. Άκουγε τις ζαριές αλλά δεν πίστευε πως ένας από τους ταβλαδόρους ήταν ο άνδρας της.
Η κηδεία της μεγάλης μάμα
Αυτή είναι, άπιστοι όλου του κόσµου, η αληθινή ιστορία της Μεγάλης Μάµα, απόλυτης ηγεμόνος του βασιλείου του Μακόντο, που έζησε ενενήντα δύο χρόνια και πέθανε
Ο ιστότοπος περιέχει υλικό που είναι διαθέσιμο μόνο για ανάγνωση. Δεσμεύεται με την ειδική άδεια Creative Commons.
Δεν παρέχεται άδεια των συγγραφέων για Εμπορική Χρήση - ή Αναπαραγωγή των Έργων τους. 4.0 Διεθνές.