ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Εδώ κι ένα μήνα δεν σηκώνεται. Κοιμάται όλη μέρα, σαν γριά που ξεχνά να ξυπνήσει. Τεμπέλα γριά, όχι απ’ αυτές που απ’ το ξημέρωμα αρπάζουν την ζωή και την στύβουν με κάθε υπόλοιπο δύναμης του κορμιού τους. Αυτή έχει θυσιάσει τα εγκόσμια, τις χαρές και τις ηδονές της ζωής για να μονάσει, άθελα της, μαζί μου.

Δύο μέρη από χυτοσίδηρο, με δαντελωτές καμπύλες, καταλήγουν σε τέσσερα στρογγυλά πέλματα, σε αρμονική απόσταση το καθένα, είναι το γερό στήριγμα του στην γη. Πάνω

Από την παραμονή έχει συγυρίσει το σπίτι, μόνος του. Τα θέλει όλα άψογα. Σκούπισε κάθε γωνιά του διαμερίσματος, τα μπαλκόνια ακόμα και την ταράτσα τους.

Ο ερημίτης και οι βασίλισσες

Θυμάμαι ήταν και τότε οι μέρες ηλιόλουστες, σαν σήμερα, που έκανε τα πρώτα της βήματα η Άνοιξη στον μικρό μας κήπο. Μια μονοκατοικία στα Νότια

Περπατά στον κεντρικό δρόμο της επαρχιακής πόλης τους. Εδώ μένει από τότε που γεννήθηκε. Με το κεφάλι σκυμμένο, παρακολουθεί τα βήματά του, καθώς μπαίνει το

Μέχρι την στιγμή που ο παππούς ακούμπησε στο αυτάκι του, το δεμένο με χρυσή αλυσίδα ρολόι, θυμόταν μόνο το τικ-τακ της καρδιάς της μάνας του,